خودروی مفهومی A کلاس

در سال 1993 کمپانی مرسدس بنز در اقدامی جسورانه یک کلاس کاملا جدید خودرو را با مدل مفهومی A 93رونمایی کرد. اکنون این کمپانی مجددا خودرویی را رونمایی کرد که ممکن است از سیاره ای دیگر آمده باشد.

مدل مفهومی A ؛ اولین تپش قلب یک نسل جدید که حاکی از طراحی متمرکز بر پویایی و تحرک است

خودروی مفهومی a کلاس

مرسدس بنز A کلاس مفهومی نخستین رونمایی خود را در نمایشگاه "اتوشانگهای شو" جشن گرفت. چراغهای جلو با طراحی متفاوت و جدید، موتور 4 سیلندر بنزینی توربوشارژردار با قدرت 210 اسب بخار، سیستم کلاچ دوگانه (DCT) که راننده را در رانندگی با گیربکس اتوماتیک یا دنده ای مختار می سازد و سیستم راداری هشدار دهنده ی تصادف قابل تطبیق با ترمزها، همگی بخشی از قابلیت های این خودرو می باشند.

 

تناسبات موجود در طراحی بدنه مدل مفهومی A تاکید بر پویایی و تحرک دارند. ظاهر اسپرت این خودرو بواسطه ی اثرات متقابل خطوط و صفحات بدنه، عمق ویژه ای گرفته است. مدل مفهومی A معرفی زبان جدید طراحی کمپانی مرسدس بنز در طراحی کلاس Compact بصورت یک مجسمه است. پروفسور گوردن واگنر، سرپرست طراحی کمپانی بنز دراین باره می گوید: من از اصطلاح "اسیر کردن انرژی" برای بیان خلوص پویای و تحرک طراحی مدل مفهومی A استفاده می کنم. منابع الهام ما در طراحی این خودرو همانند مهندسین پرواز، باد و موج ها هستند که نتیجه آن ظاهر زیبایی است که می بینید.

خودروی مفهومی a کلاس
خودروی مفهومی a کلاس
خودروی مفهومی a کلاس

اما علاوه بر نوآوری های این خودرو در طراحی، در بحث تکنولوژی هم این خودرو راهنمای درخشانی برای دوره ی جدید خودروهای Compact مرسدس بنز است. این خودروی دیفرانسیل جلو مجهز به موتور 4 سیلندر بنزینی از سری جدید M270 می باشد. از دیگر نکات موتور این خودرو تمام آلومینیومی بودن و سیستم انژکتوری ویژه ی این خودرو می باشد که نتیجه ی آن حد اقل آلایندگی و مصرف سوخت می باشد.

طراحی بدنه ی خوردو با خطوط لبه دار معین و فعل و انفعالات و درگیری صفحات خود را نشان می دهد. این ایده ی طراحی مجسمه وار ابتدا در مدل مفهومی F800 به دنیا معرفی شد. نمای جانبی خودرو بواسطه ی  سه خط برجسته شکل گرفته است. این خطوط از بالای گلگیر جلو حالت گرفته و در انتها به حالت منحنی روی بدنه در قسمت عقب تمام می شود. حالت عضلانی بدنه روی محور عقب خودرو، ویژگی ظاهری خودروهای کوپه را پدید آورده است.

از نکات جالب توجه دیگر در طراحی این خودرو ظاهر بالی شکل آینه های جانبی خودرو است که به پویایی طراحی این خودرو کمک کرده است. خطوط حاصل از برخورد صفحات درنمای جانبی خودرو باعث ایجاد تاثیر متقابل و زیبای نور و سایه شده است

رینگ های 20 اینچی توربینی شکل این خودرو اشاره به این دارند که مدل مفهومی A توسط بادها شکل گرفته است.

جلو پنجره ی این خودروی مفهومی واقعا چشم نواز است. نشان سه پر خودرو در آسمانی پر ستاره خود را نشان می دهد و این به مدد نقاط نقره ای متالیک ریزی است که جلو پنجره ی خودرو را تشکیل داده اند. این حرکت به نوعی در ظاهر رینگ های خودرو هم تکرار شده است.

خودروی مفهومی a کلاس

طراحی داخلی این خودرو در نوع خود بی نظیر است.

بسیاری از خصوصیات ظاهری عجیب و جدید داخل این خودرو، از مهندسی هواپیما الهام گرفته اند.

خودروی مفهومی a کلاس
خودروی مفهومی a کلاس

داخل خودرو ظاهر شلوغی ندارد و به اصلی ترین المان ها اکتفا نموده است. جلو داشبورد و کنسول وسط خودرو تنها از آلومینیم پرداخت شده شکل گرفته اند که نتیجه ی آن ظاهری شفاف، روشن و متاثر از طراحی بیونیک می باشد. طراحی شفاف در برخی قطعات، امکان دیدن داخل آن ها را فراهم کرده است. از نکات جالب طراحی داخل، شباهت داشبورد با بال هواپیما است. خطوط داشبورد به داخل درها امتداد می یابند مشابه بخار و خطی که در امتداد بال های یک جت نمایان می شوند. طرح دریچه های سیستم تهویه ی روی داشبورد، مانند دهنه ی موتور یک جت می باشد. هنگامی که از دریچه ها هوای گرم خارج می شود، حاشیه ی آن به رنگ قرمز در می آید و هنگامی که هوای سرد از دریچه بیرون می آید، حاشیه ی دریچه به رنگ آبی در می آید.

چراغ های کیلومتر شمار خودرو پس از روشن شدن، حالت پس سوز موتور هواپیماهای جنگی را شبیه سازی می کنند. سیستم کنترل مرکزی خودرو و دنده ی خودرو نیز، مشابه اجزای اتاق هدایت یک جت می باشند

صندلی ها طوری طراحی شده اند که راننده ی خودرو با نشستن در خودرو، تداعی کند هدایت یک جت را به عهده گرفته است.

تمامی سیستم های مدرن امروزی با سیستم انلاین مدیریت اطلاعات داخل داشبورد سازگاری دارند.

خودروی مفهومی a کلاس
خودروی مفهومی a کلاس
خودروی مفهومی a کلاس
خودروی مفهومی a کلاس
 

 

 

حركت خودروهای پرنده در خیابان‌های هوایی

فكر می‌كنید 20 تا 30 سال آینده زندگی در شهرهایی كه با استفاده از طیف گسترده‌ای از فناوری‌های نوین طراحی و ساخته می‌شوند چگونه خواهد بود؟ بدون شك در آن دوران همه چیز متفاوت با امروز خواهد بود از جمله سیستم حمل و نقل شخصی و عمومی. استفاده از آسمان و مسیرهای هوایی ایده‌ای است كه چندان هم دور از ذهن نیست.

حركت خودروهای پرنده در خیابان‌های هوایی

 به عبارت دیگر در شهرهای آینده سیستم حمل و نقل درونشهری تنها مبتنی بر مترو و خطوط اتوبوسرانی سریع نبوده و از مسیرهای هوایی نیز استفاده خواهند شد. هم ‌اكنون در گوشه و كنار جهان پروژه‌های مختلفی در این زمینه آغاز شده است و گرچه عمدتا در مراحل ابتدایی و نهایتا مدل سازی‌های رایانه‌ای قرار دارند، اما باید پذیرفت پروژه‌هایی كه در آینده شكل واقعیت به خود خواهند گرفت از همین ایده‌ها متولد خواهند شد. یكی از این پروژه‌ها مربوط به اروپا می‌شود؛ myCopter  نام پروژه‌ای در اروپاست كه با بودجه نجومی 2/4 میلیون دلار آغاز به كار كرده است. در این پروژه به بررسی مطالعاتی و فنی سیستم‌های شخصی حمل و نقل هوایی پرداخته می‌شود. بر اساس آنچه كه در این طرح آمده است از حریم هوایی بسیاری از شهرهای اروپایی و بخصوص شهرهای شلوغ این قاره برای راه‌اندازی مسیرهای هوایی استفاده خواهد شد.

پروژه‌هایی از این دست آغازگر عصر هیجان‌انگیزی از سیستم‌های نوین حمل و نقل یعنی حمل و نقل شخصی هوایی است، جایی كه در آن از خودروهای پرنده به عنوان سیستم‌های قابل اطمینان حمل و نقل استفاده خواهد شد. به این ترتیب خودروها جاده‌های زمینی را ترك می‌كنند و راهی آسمان‌ها می‌شوند.

بر طرف شدن مشكلات ناشی از ترافیك‌های سنگین درونشهری حداقل مزیت به كارگیری این سیستم نوین در حمل و نقل شهری به شمار می‌آید. گذشته از آن كاسته ‌شدن از حجم آلاینده‌های كربنی معلق در هوا نیز از دیگر مزایای چنین نگرشی به شمار می‌آید. با این حال حتی چنین پروژه‌هایی نیز چالش‌های خاص خود را دارند.

حركت خودروهای پرنده

پروفسور هنریش بولتوف از انستیتو ماكس پلانك آلمان می‌گوید: ما به دنبال آن هستیم تا فناوری‌هایی را ارائه كنیم كه با استفاده از آنها بتوانیم از بعد سوم در توسعه سیستم حمل و نقل عمومی و شخصی یعنی هوا نیز استفاده كنیم. البته در این میان، پرسش‌های زیادی مطرح می‌شود كه برای رسیدن به هدف خود حتما باید به آنها پاسخ دهیم. گذشته از آن در اینجا صحبت از سیستم‌های شخصی حمل و نقل هوایی است. پس باید برآورد كنیم واكنش مردمی كه عمدتا از سیستم حمل و نقل عمومی استفاده می‌كنند چه خواهد بود؟

در پروژه myCopter چشم‌اندازی ترسیم شده است كه در آن سیستم‌های شخصی پروازی عمدتا در ارتفاع پایین به پرواز در می‌آیند و افراد می‌توانند از آنها برای رفت و آمدهای كوتاه به عنوان مثال تردد میان محل كار و زندگی استفاده كنند. حداكثر ارتفاعی كه برای پرواز این نوع سیستم‌ها در نظر گرفته شده است حدود 600 متر است. از این‌رو نگرانی چندانی در خصوص ایجاد اختلال در مسیرهای پروازی هواپیماها و بالگردها وجود نخواهد داشت. این ایده در نوع خود هیجان‌انگیز به شمار می‌آید با این حال همچنان وجود برخی موانع احساس می‌شود. به عنوان مثال نباید از مشكلات موجود بر سر صدور مجوزهای قانونی در عرصه هوا و فضا و همچنین امنیت این نوع پروازها غافل شد. كارشناسانی كه این نوع طرح‌ها را دنبال می‌كنند به این نكته نیز اشاره می‌كنند كه باید در گوشه و كنار شهرها نقاط متعددی به عنوان محل نشستن و برخاستن این سیستم‌ها طراحی و ساخته شود.

در شهرهای آینده سیستم حمل و نقل درونشهری تنها مبتنی بر مترو و خطوط اتوبوسرانی سریع نبوده و از مسیرهای هوایی نیز استفاده خواهند شد.

حركت خودروهای پرنده

پروفسور هنریش بولتوف با اشاره به مقوله امنیت می‌گوید: رعایت امور امنیتی در این نوع سیستم‌ها و خطوط پروازی كه در آنها به كار گرفته خواهند شد، موضوع حساسی است. بدون شك پروژه  myCopter  محقق شد، چه زود یا دیر اما تا آن زمان باید این نوع نگرانی‌ها باید بر طرف شود. هم اكنون خودروها روی زمین و در مسیرهای تعیین‌ شده‌ای به حركت خود ادامه می‌دهند با این حال هنوز نگرانی‌های زیادی درباره امنیت جانی رانندگان و سرنشینان این خودروها وجود دارد. از سوی دیگر ارائه انبوهی از فناوری‌های نوین در زمینه توسعه خودروهای هوشمند و سیستم‌های تشخیص فاصله میان خودروهای در حال حركت نشان از این نگرانی‌ها دارد، اما زمانی كه خودروها راهی آسمان شوند این نگرانی‌ها دو چندان خواهند شد. در این وضعیت دیگر حد و مرزی همچون خیابان‌ها و جداول كنار پیاده‌رو وجود نخواهد داشت و هر لحظه این امكان وجود دارد كه خودروهای پرنده با یكدیگر برخورد كنند. كارشناسانی كه این طرح‌ها را دنبال می‌كنند می‌گویند كه در آینده و زمانی كه این نوع سیستم‌ها گسترش یابد عملا جایی وجود نخواهد داشت كه خودروهای پرنده نتوانند در آنجا پرواز كنند. پس تامین امنیت افراد در این سیستم می‌تواند به عنوان مهم‌ترین فاكتور نگران ‌كننده و چالشی در نظر گرفته شود.

این نگرانی‌ها هر چقدر زیاد باشند قابل برطرف ‌كردن هستند و زمانی كه مزایای استفاده از این نوع خودروها بیان می‌شود، تلاش دانشمندان برای برطرف ‌كردن آنها مضاعف می‌شود. ظرفیت بالای این سیستم در كاستن از آلاینده‌های كربنی و گازهای گلخانه‌ای یكی از مهم‌ترین مزایای توسعه این فناوری به شمار می‌آید.

حركت خودروهای پرنده در خیابان‌های هوایی

نكته مهم این است كه خودروهایی كه در سیستم حمل و نقل هوایی آینده به كار گرفته خواهند شد حداكثر فواصل زیر 100 كیلومتر را طی می‌كنند. این خودروها یك یا 2 نفره خواهند بود به همین دلیل جای چندان تعجب نخواهد داشت كه تمام برقی خواهند بود و این یعنی خودروهایی كه در این سیستم به كار گرفته خواهند شد، تولیدكننده آلاینده كربنی نخواهند بود.

جذابیتی كه در این نگرش نهفته است بسیاری از علاقه‌مندان به سرمایه‌گذاری در این زمینه را ترغیب به صرف هزینه‌های قابل توجهی در این خصوص كرده است.

به تازگی خودروی پرنده‌ای ساخته شده است كه عملا تلفیقی از خودرو و هواپیمای كوچك است و می‌تواند گزینه‌ای مناسب برای به‌ كارگیری در سیستم حمل و نقل هوایی یك یا 2 دهه آینده باشد. این فناوری ابتكاری قابلیت و توانایی تغییر از فرم هواپیما به ماشین در زمان كمتر از 30 ثانیه را دارد

آزمایشات متعددی روی این فناوری صورت گرفته كه تمامی آنها موفقیت‌آمیز بوده‌اند. سرعت این سیستم هوایی 185 كیلومتر بر ساعت است و تا 724 كیلومتر نیز قابلیت پرواز را دارد. البته این سیستم هوایی از سوخت بنزین استفاده می‌كند و به همین دلیل منتقدان زیادی پیدا كرده است.

پروژه myCopter فاصله چندان زیادی تا واقعیت ندارد و آن زمانی است كه تصاویر انیمیشنی كه در آنها خودروهای كوچك و بزرگ پرنده در آسمان شهرها به این طرف و آن طرف می‌روند به واقعیتی عینی تبدیل خواهند شد.